Pierwsze placówki oświatowe w rejonie Kleszczewa.  

 

        Obecna działalność Zespołu Szkół Publicznych w Kleszczewie jest historycznie powiązana z działalnością pierwszych samodzielnych placówek oświatowych w Semlinie i w Jeziercach. Praca społeczności wiejskich i nauczycieli tam zaangażowanych wywarła wielki i nieodwracalny wpływ na kształtowanie polskości tychże terenów poprzez szerzenie polskiej oświaty i kultury. Informacje zawarte w poniższym tekście pochodzą z zachowanych kronik wymienionych szkół. W okresie przed I wojną światową Jezierce były wielkim majątkiem ziemskim należącym do hr. Wurza, który będąc starym kawalerem jeszcze za życia część swego domu przeznaczył na potrzeby szkoły. Około roku 1890, pod koniec życia hrabiego, wieś została rozparcelowana a szkole przekazano dom hrabiego. Po odzyskaniu niepodległości w 1920r. pierwszym polskim nauczycielem w Jeziercach został pan B.Szczodrowski, jego następcą był pan K.Wildt, który pracował do 1932r. Po nim funkcję przejął pan Stefan Mizgalski nauczający w Jezierskiej szkole do wybuchu II wojny światowej. Przed jej rozpoczęciem został on powołany do polskiego wojska a jego rodzine ewakuowano. Podczas okupacji miejscową szkołą administrował niemiecki nauczyciel Schwanke. Po wyzwoleniu pracę w szkole rozpoczął pan T.Szczurkowski, po nim pani Z.Bielińska a następnie od 1950r. pan J.Lemańczyk. Struktura organizacyjna szkoły do chwili jej rozwiązania wahała się od 4 do 6 klasowej, ilość uczęszczających dzieci od 61 do 13 w ostatnim roku działalności.

         Budynek szkoły w Semlinie podobnie jak w sąsiednich Jeziercach był początkowo domem mieszkalnym tutejszego właściciela majątku. W roku 1907 majątek został sprzedany Komisji Kolonizacyjnej, która rozparcelowała ziemię pomiędzy kolonistów niemieckich. Po rozparcelowaniu ziemii władze pruskie przeznaczyły budynek na szkołę dla dzieci niemieckich kolonistów, dzieci polskie w tym okresie uczęszczały do szkoły w KLeszczewie. Wielkie starania obywateli polskich przyniosły efekt w roku 1909 bowiem ówczesne władze wyraziły zgodę na otwarcie szkoły polskiej w jednej z prywatnych posesji w Semlinie, uczył tam do 1914 roku pan M.Burke. Uzyskanie niepodległości zbiegło się z likwidacją szkoły niemieckiej i przeniesieniem na jej miejsce szkoły polskiej. Jej pierwszym stałym nauczycielem był pan J.Wędlichowski. W okresie okupacji hitlerowskiej w szkole pracowali niemieccy nauczyciele. Pod koniec wojny budynek został zaadoptowany przez hitlerowców na szpital polowy. 7 marca 1945r. odzyskano niepodległość. Już 20 dni po wyzwoleniu otwarto szkołę. Jej pierwszym powojennym nauczycielem była pani M.Gałkowska. Od 1954 roku w szkole uczyła i kierowała nią pani M.Tocha. Cztery lata później nastąpiło podniesienie stopnia organizacyjnego szkoły i od tegoż roku jej kierownikiem został pan H.Knuta. W szkole niniejszej uczyli między innymi następujący nauczyciele: pani H.Przytarska, Z.Talaśka, H.Radomska. W roku 1977 szkołę zlikwidowano a właściwie podporządkowano organizacyjnie szkole w Kleszczewie. Jeszcze przez parę lat uczono w niej dzieci najmłodsze z klas I-III. Klasy młodsze uczyły się w Semlinie ponieważ szkołę w Kleszczewie remontowano po pożarze, z chwilą wyremontowania sal lekcyjnych nastąpiła faktyczna likwidacja szkoły w Semlinie. Struktura organizacyjna semlińskiej szkoły kształtowała się od 4 do 7 klas a liczba uczniów wahała się od 72 do 17. Po likwidacji budynki w Semlinie i Jeziercach przeznaczono na mieszkania dla nauczycieli uczących w kleszczewskiej szkole.

Szkoła w Kleszczewie została wybudowana na początku XIX wieku. Źródła historyczne informują, że w 1880r. istniała tu szkoła ewangelicka. Przed II wojną światową w Kleszczewie istniała szkoła o 2 nauczycielach realizująca program pięciu klas szkoły powszechnej. Szkoła mieściła się w drewnianych barakach, przez które latem prażyło słońce a zimą śnieg sypał się za kołnierze. Przez cały czas okupacji szkoła była nieczynna. Po wyzwoleniu (6 marca 1945r.), otwarto nową szkołę w Kleszczewie, której kierownikiem był pan Zbylicki, a potem Bolesław Szwoch, pani Walburga Bara, pani Zofia Talaśka, pani Walburga Jakimiak. Pierwszymi nauczycielami szkoły byli: pani J.Guzińska, pan P.Landsberg. Rok później kierownictwo szkoły objął pan B.Szwoch. W kwietniu 1957 roku obok istniejacego obiektu rozpoczęto budowę nowej szkoły z 4 salami lekcyjnymi. Nowy obiekt oddano do użytku już w czerwcu 1958r. W latach 60-tych przy szkole podstawowej działała również Szkoła Przysposobienia Rolniczego. Telefon w szkole założono w 1962 roku. W roku 1965 otwarto we wsi bibliotekę gromadzką a w niej obok księgozbioru ustawiono pierwszy we wsi telewizor. Podjęto również pracę przy budowie nowego pawilonu szkolnego, który ukończono po 2 latach. W roku 1968 kierownictwo szkoły objął pan H.Knuta - piastował ten urząd do roku 1985. Od roku szkolnego 1973/74 stała się ona placówką podlegającą Zbiorczej Szkole Gminnej w Zblewie. Tak było do 15 maja 1985 roku, od kiedy była znowu samodzielną placówką, a do jej obwodu należą wsie: Semlin, Semlinek, Jezierce, Lipia Góra, Wałdówko, Zawada i Bukowiec Królewski. Rok 1977 (3 marca 1977) zapisał się w historii szkoły pożarem instalacji elektrycznej, który strawił całe piętro budynku szkolnego. Po pożarze nauka odbywała się w kilku budynkach: remizie strażackiej, budynku socjalnym Zakładu Rolnego i szkole w Semlinie. Remont szkoły zakończono w 1978 roku.Obiekt po pożarze wyremontowano i powiększono o 2 sale lekcyjne. Do roku 1977 w szkole w różnych latach pracowali następujący nauczyciele: Z.Bielińska, M.Tocha, W.Bara, Z.Talaśka, W.Pelowska, Z.Deręgowski, S.Hudomięt, J.Jakimiak, W.Jakimiak, S.Borowicz, Z.Sadowski, A.Racławski, K.Chodzińska, W.Belczewska, U.Grota, E.Jakubiec, A.Górniak, W.Bąk, H.Radomska, B.Cholewa, Ł.Wojciechowski, Z.Glaza, J.Kalinowska, W.Paradowska, E.Kowalczyk.